بقلم عادل عبد الغنى عبد الحميد
ﻓﻰ ﻋﻴﻮﻥ ﻣﻮﻻﺗﻲ
ﺃﻧﺎ ﺣﺎﻣﻞ ﺍﻟﻤﺴﻚ ﺍﺑﺤﺮﺕ ﻣﻦ ﺑﻌﻴﺪ
ﻗﺼﺪﺕ ﺭﺣﻠﺔ ﺑﻌﺪ ﺍﻟﻤﺪﺍﺭ ﻣﺪﺍﻫﺎ
ﻓﻰ ﺩﺭﺏ ﺍﻟﻌﺎﺷﻘﻴﻦ ﺃﻧﺎ ﺣﻠﻢ ﺍﻟﻌﻨﻴﺪ
ﺍﻣﺸﻂ ﺍﻷﺭﺽ ﻣﻦ ﺃﻗﺼﺎﻫﺎ ﻻﻗﺼﺎﻫﺎ
ﺃﻧﺎ ﺍﻟﻤﻮﻟﻮﺩ ﺑﻌﻴﻨﻴﻚ ﺑﻨﺒﺾ ﺍﻟﻮﻟﻴﺪ
ﺃﺭﺩﺕ ﺍﻟﻮﺻﻮﻝ ﺇﻟﻴﻬﺎ ﻭﻟﻴﺲ ﺳﻮﺍﻫﺎ
ﺑﺴﺤﺮ ﻋﻴﻨﻴﻚ ﻛﻞ ﺍﻟﺒﺤﻮﺭ ﻭﻳﺰﻳﺪ
ﻭﺟﻌﺎ ﺑﺼﻮﺕ ﺍﻟﻨﺎﻯ ﻟﻜﻞ ﻣﻦ ﻳﻬﻮﺍﻫﺎ
ﻭﺟﻌﺎ ﺑﺮﻛﻦ ﺍﻟﻘﻠﺐ ﻧﺤﺮ ﺍﻟﻮﺭﻳﺪ
ﻣﻦ ﻋﻴﻮﻥ ﻣﻮﻻﺗﻲ ﻭﻓﺮﻁ ﺿﻴﺎﻫﺎ
ﺃﻟﻒ ﺷﻤﻌﻪ ﺑﻠﻮﻥ ﻓﺠﺮﺍ ﺟﺪﻳﺪ
ﻓﺠﺮﺍ ﻳﺨﺠﻞ ﻣﻦ ﺍﻟﺸﻤﺲ ﻭﺿﺤﺎﻫﺎ
ﺃﺳﻄﻮﺭﺓ ﺍﻧﺘﻰ ﻭﺣﻠﻢ ﻓﺘﻰ ﺭﺷﻴﺪ
ﻭﻛﻞ ﺍﻟﻌﺎﺷﻘﻴﻦ ﺻﺎﺭﻭﺍ ﻭﺷﻤﺎ ﺑﻴﺪﺍﻫﺎ
ﺃﻗﺴﻤﺖ ﺃﻥ ﺃﺣﺒﻚ ﻣﻬﻤﺎ ﻛﺎﻥ ﺍﻟﻮﻋﻴﺪ
ﻭﺃﻥ ﻏﺮﻗﺖ ﻛﻞ ﺳﻔﻨﻰ ﺑﻌﻴﻨﺎﻫﺎ
ﺭﺑﻤﺎ ﺑﺤﺒﻚ ﻧﻬﺎﻳﺔ ﺣﻠﻤﻰ ﺍﻟﺴﻌﻴﺪ
ﻋﺒﺪﺍ ﺑﻘﻠﺒﻚ ﺃﻧﺎ ﺍﻣﻮﺕ ﻓﺪﺍﻫﺎ
ﺭﺑﻤﺎ ﺍﻣﻮﺕ ﺧﺎﻃﺌﺎ ﺍﻭ ﺍﻣﻮﺕ ﺷﻬﻴﺪ
ﻭﺍﻟﻘﻠﺐ ﺗﺮﻙ ﺻﺪﺭﻯ ﻃﺎﻟﺒﺎ ﺭﺿﺎﻫﺎ
ﺗﺮﻛﺖ ﻗﺎﻓﻠﺘﻰ ﻓﻰ ﺭﻳﺢ ﺷﺪﻳﺪ
ﻻ ﻣﻮﺕ ﺗﺤﺖ ﻋﺮﺷﻚ ﺭﺑﻤﺎ ﺍﺭﺍﻫﺎ
ﻭﻛﻞ ﺍﻷﺣﺰﺍﻥ ﻋﻨﻰ ﺻﺎﺭﺕ ﺗﺤﻴﺪ
ﺣﻴﻦ ﻭﺻﻠﺖ ﻋﻠﻰ ﺃﺑﻮﺍﺏ ﻗﺮاﻫﺎ
ﺻﺎﺭ ﺑﺎﻟﺮﻭﺡ ﺑﺮﺍﺡ ﺻﺎﺭ ﺃﻛﻴﺪ
ﻭﺃﻧﺎ ﺑﺤﺐ ﺍﻟﺮﻭﺡ ﺃﺣﻴﺎ ﻓﻼ ﺍﻧﺴﺎﻫﺎ
ﻭﺻﺎﺭ ﺑﺎﻟﻘﻠﺐ ﻓﺮﺣﺎ ﻭﺗﻐﺮﻳﺪ
ﻛﺤﻠﻢ ﺍﻟﻄﻴﻮﺭ ﻋﺎﺯﻓﺎ ﻧﻐﻢ ﺳﻤﺎﻫﺎ
ﺑﻖ ﺣﻠﻤﻰ ﻳﻀﺎﻫﻰ ﺣﻠﻢ ﺍﻟﻌﺒﻴﺪ
ﺃﺣﺐ ﺍﻟﺮﻕ ﺑﻌﻴﻮﻥ ﺗﻘﺘﻞ ﻣﻦ ﻳﻐﻮﺍﻫﺎ
ﻭﺃﻥ ﺍﻓﻀﻰ ﺍﻟﺤﻠﻢ ﺇﻟﻰ ﻣﻮﺕ ﺃﻛﻴﺪ
ﻭﺻﻴﺘﻰ ﻣﺮﻗﺪﻱ ﻳﻜﻮﻥ ﺑﻴﻦ ﻋﻴﻨﺎﻫﺎ
ﻓﻰ ﻋﻴﻮﻥ ﻣﻮﻻﺗﻰ
ﻫﻤﺴﺎ ﻣﻦ ﺭﺟﺎﺀ
ﻳﻌﺎﻧﻖ ﻃﻴﺮ ﺍﻟﺴﻤﺎﺀ
ﻓﻠﻴﺲ ﻟﻰ ﺩﻭﺍﺀ
ﻣﻦ ﺣﺐ ﻗﺎﺗﻠﺘﻰ
ﻓﻰ ﻋﻴﻮﻥ ﻣﻮﻻﺗﻰ
ﺑﻘﺎﻳﺎ ﻣﻦ ﺣﻨﻴﻦ
ﻳﺨﺎﻑ ﻋﺸﻖ ﺍﻟﺴﻨﻴﻦ
ﻓﻠﻦ ﺃﻋﻴﺶ ﺣﺰﻳﻦ
ﻭﺃﻧﺎ ﺧﺎﺩﻡ ﺳﻴﺪﺗﻲ
ﻓﻲ ﻋﻴﻮﻥ ﻣﻮﻻﺗﻲ
ﻓﻴﻬﺎ ﺃﻟﻒ ﺑﺤﺮ
ﻛﻤﻦ ﻳﻤﻠﻚ ﺍﻟﺴﺤﺮ
ﺃﺧﻀﺮ ﻛﻞ ﺍﻟﺼﺤﺮ
ﻣﻦ ﺿﺤﻜﺔ ﻓﺎﺗﻨﺘﻰ
ﻓﻲ ﻋﻴﻮﻥ ﻣﻮﻻﺗﻲ
ﺍﺳﻤﻌﻮﺍ ﺃﺻﻞ ﺍﻟﺤﻜﺎﻳﺔ
ﺃﺣﺒﺒﺖ ﻛﻞ ﺍﻟﺼﺒﺎﻳﺎ
ﻭﺃﻥ ﻛﺎﻧﺖ ﺍﻟﻨﻬﺎﻳﺔ
ﻋﻠﻰ ﻳﺪ ﻣﻠﻬﻤﺘﻰ
ﻓﻲ ﻋﻴﻮﻥ ﻣﻮﻻﺗﻲ
ﻗﺎﺩﻡ ﻣﻦ ﺑﻌﻴﺪ
ﺍﺣﻤﻞ ﺣﻠﻤﻰ ﺍﻟﻌﻨﻴﺪ
ﻭﺃﻥ ﺳﺤﻖ ﺍﻟﻮﺭﻳﺪ
ﺍﻭ ﻗﺼﻤﺖ ﺧﺎﺻﺮﺗﻰ
ﻓﻲ ﻋﻴﻮﻥ ﻣﻮﻻﺗﻲ
ﺗﺮﻛﺖ ﻛﻞ ﻣﻘﺮﺍﺗﻰ
ﻭﺇﻟﻰ ﻋﻴﻨﻴﻚ ﺭﺍﻳﺎﺗﻰ
ﺣﺮﻗﺖ ﻛﻞ ﻣﺪﻳﻨﺎﺗﻰ
ﻓﻌﻴﻨﻴﻚ ﻋﺎﺻﻤﺘﻰ
ﺑﻘﻰ ﻟﻰ ﺳﺆﺍﻝ
ﻛﻴﻒ ﻳﻜﻮﻥ ﺍﻟﺨﻴﺎﻝ
ﺇﺫﺍ ﻧﻮﻳﺖ ﺍﻟﺮﺣﺎﻝ
ﻟﺘﻜﻮﻧﻰ ﺣﺎﻛﻤﺘﻰ
ﺗﻤﺖ
ﺑﻘﻠﻢ ﻋﺎﺩﻝ ﻋﺒﺪﺍﻟﻐﻨﻲ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ
ﻓﻰ ﻋﻴﻮﻥ ﻣﻮﻻﺗﻲ
ﺃﻧﺎ ﺣﺎﻣﻞ ﺍﻟﻤﺴﻚ ﺍﺑﺤﺮﺕ ﻣﻦ ﺑﻌﻴﺪ
ﻗﺼﺪﺕ ﺭﺣﻠﺔ ﺑﻌﺪ ﺍﻟﻤﺪﺍﺭ ﻣﺪﺍﻫﺎ
ﻓﻰ ﺩﺭﺏ ﺍﻟﻌﺎﺷﻘﻴﻦ ﺃﻧﺎ ﺣﻠﻢ ﺍﻟﻌﻨﻴﺪ
ﺍﻣﺸﻂ ﺍﻷﺭﺽ ﻣﻦ ﺃﻗﺼﺎﻫﺎ ﻻﻗﺼﺎﻫﺎ
ﺃﻧﺎ ﺍﻟﻤﻮﻟﻮﺩ ﺑﻌﻴﻨﻴﻚ ﺑﻨﺒﺾ ﺍﻟﻮﻟﻴﺪ
ﺃﺭﺩﺕ ﺍﻟﻮﺻﻮﻝ ﺇﻟﻴﻬﺎ ﻭﻟﻴﺲ ﺳﻮﺍﻫﺎ
ﺑﺴﺤﺮ ﻋﻴﻨﻴﻚ ﻛﻞ ﺍﻟﺒﺤﻮﺭ ﻭﻳﺰﻳﺪ
ﻭﺟﻌﺎ ﺑﺼﻮﺕ ﺍﻟﻨﺎﻯ ﻟﻜﻞ ﻣﻦ ﻳﻬﻮﺍﻫﺎ
ﻭﺟﻌﺎ ﺑﺮﻛﻦ ﺍﻟﻘﻠﺐ ﻧﺤﺮ ﺍﻟﻮﺭﻳﺪ
ﻣﻦ ﻋﻴﻮﻥ ﻣﻮﻻﺗﻲ ﻭﻓﺮﻁ ﺿﻴﺎﻫﺎ
ﺃﻟﻒ ﺷﻤﻌﻪ ﺑﻠﻮﻥ ﻓﺠﺮﺍ ﺟﺪﻳﺪ
ﻓﺠﺮﺍ ﻳﺨﺠﻞ ﻣﻦ ﺍﻟﺸﻤﺲ ﻭﺿﺤﺎﻫﺎ
ﺃﺳﻄﻮﺭﺓ ﺍﻧﺘﻰ ﻭﺣﻠﻢ ﻓﺘﻰ ﺭﺷﻴﺪ
ﻭﻛﻞ ﺍﻟﻌﺎﺷﻘﻴﻦ ﺻﺎﺭﻭﺍ ﻭﺷﻤﺎ ﺑﻴﺪﺍﻫﺎ
ﺃﻗﺴﻤﺖ ﺃﻥ ﺃﺣﺒﻚ ﻣﻬﻤﺎ ﻛﺎﻥ ﺍﻟﻮﻋﻴﺪ
ﻭﺃﻥ ﻏﺮﻗﺖ ﻛﻞ ﺳﻔﻨﻰ ﺑﻌﻴﻨﺎﻫﺎ
ﺭﺑﻤﺎ ﺑﺤﺒﻚ ﻧﻬﺎﻳﺔ ﺣﻠﻤﻰ ﺍﻟﺴﻌﻴﺪ
ﻋﺒﺪﺍ ﺑﻘﻠﺒﻚ ﺃﻧﺎ ﺍﻣﻮﺕ ﻓﺪﺍﻫﺎ
ﺭﺑﻤﺎ ﺍﻣﻮﺕ ﺧﺎﻃﺌﺎ ﺍﻭ ﺍﻣﻮﺕ ﺷﻬﻴﺪ
ﻭﺍﻟﻘﻠﺐ ﺗﺮﻙ ﺻﺪﺭﻯ ﻃﺎﻟﺒﺎ ﺭﺿﺎﻫﺎ
ﺗﺮﻛﺖ ﻗﺎﻓﻠﺘﻰ ﻓﻰ ﺭﻳﺢ ﺷﺪﻳﺪ
ﻻ ﻣﻮﺕ ﺗﺤﺖ ﻋﺮﺷﻚ ﺭﺑﻤﺎ ﺍﺭﺍﻫﺎ
ﻭﻛﻞ ﺍﻷﺣﺰﺍﻥ ﻋﻨﻰ ﺻﺎﺭﺕ ﺗﺤﻴﺪ
ﺣﻴﻦ ﻭﺻﻠﺖ ﻋﻠﻰ ﺃﺑﻮﺍﺏ ﻗﺮاﻫﺎ
ﺻﺎﺭ ﺑﺎﻟﺮﻭﺡ ﺑﺮﺍﺡ ﺻﺎﺭ ﺃﻛﻴﺪ
ﻭﺃﻧﺎ ﺑﺤﺐ ﺍﻟﺮﻭﺡ ﺃﺣﻴﺎ ﻓﻼ ﺍﻧﺴﺎﻫﺎ
ﻭﺻﺎﺭ ﺑﺎﻟﻘﻠﺐ ﻓﺮﺣﺎ ﻭﺗﻐﺮﻳﺪ
ﻛﺤﻠﻢ ﺍﻟﻄﻴﻮﺭ ﻋﺎﺯﻓﺎ ﻧﻐﻢ ﺳﻤﺎﻫﺎ
ﺑﻖ ﺣﻠﻤﻰ ﻳﻀﺎﻫﻰ ﺣﻠﻢ ﺍﻟﻌﺒﻴﺪ
ﺃﺣﺐ ﺍﻟﺮﻕ ﺑﻌﻴﻮﻥ ﺗﻘﺘﻞ ﻣﻦ ﻳﻐﻮﺍﻫﺎ
ﻭﺃﻥ ﺍﻓﻀﻰ ﺍﻟﺤﻠﻢ ﺇﻟﻰ ﻣﻮﺕ ﺃﻛﻴﺪ
ﻭﺻﻴﺘﻰ ﻣﺮﻗﺪﻱ ﻳﻜﻮﻥ ﺑﻴﻦ ﻋﻴﻨﺎﻫﺎ
ﻓﻰ ﻋﻴﻮﻥ ﻣﻮﻻﺗﻰ
ﻫﻤﺴﺎ ﻣﻦ ﺭﺟﺎﺀ
ﻳﻌﺎﻧﻖ ﻃﻴﺮ ﺍﻟﺴﻤﺎﺀ
ﻓﻠﻴﺲ ﻟﻰ ﺩﻭﺍﺀ
ﻣﻦ ﺣﺐ ﻗﺎﺗﻠﺘﻰ
ﻓﻰ ﻋﻴﻮﻥ ﻣﻮﻻﺗﻰ
ﺑﻘﺎﻳﺎ ﻣﻦ ﺣﻨﻴﻦ
ﻳﺨﺎﻑ ﻋﺸﻖ ﺍﻟﺴﻨﻴﻦ
ﻓﻠﻦ ﺃﻋﻴﺶ ﺣﺰﻳﻦ
ﻭﺃﻧﺎ ﺧﺎﺩﻡ ﺳﻴﺪﺗﻲ
ﻓﻲ ﻋﻴﻮﻥ ﻣﻮﻻﺗﻲ
ﻓﻴﻬﺎ ﺃﻟﻒ ﺑﺤﺮ
ﻛﻤﻦ ﻳﻤﻠﻚ ﺍﻟﺴﺤﺮ
ﺃﺧﻀﺮ ﻛﻞ ﺍﻟﺼﺤﺮ
ﻣﻦ ﺿﺤﻜﺔ ﻓﺎﺗﻨﺘﻰ
ﻓﻲ ﻋﻴﻮﻥ ﻣﻮﻻﺗﻲ
ﺍﺳﻤﻌﻮﺍ ﺃﺻﻞ ﺍﻟﺤﻜﺎﻳﺔ
ﺃﺣﺒﺒﺖ ﻛﻞ ﺍﻟﺼﺒﺎﻳﺎ
ﻭﺃﻥ ﻛﺎﻧﺖ ﺍﻟﻨﻬﺎﻳﺔ
ﻋﻠﻰ ﻳﺪ ﻣﻠﻬﻤﺘﻰ
ﻓﻲ ﻋﻴﻮﻥ ﻣﻮﻻﺗﻲ
ﻗﺎﺩﻡ ﻣﻦ ﺑﻌﻴﺪ
ﺍﺣﻤﻞ ﺣﻠﻤﻰ ﺍﻟﻌﻨﻴﺪ
ﻭﺃﻥ ﺳﺤﻖ ﺍﻟﻮﺭﻳﺪ
ﺍﻭ ﻗﺼﻤﺖ ﺧﺎﺻﺮﺗﻰ
ﻓﻲ ﻋﻴﻮﻥ ﻣﻮﻻﺗﻲ
ﺗﺮﻛﺖ ﻛﻞ ﻣﻘﺮﺍﺗﻰ
ﻭﺇﻟﻰ ﻋﻴﻨﻴﻚ ﺭﺍﻳﺎﺗﻰ
ﺣﺮﻗﺖ ﻛﻞ ﻣﺪﻳﻨﺎﺗﻰ
ﻓﻌﻴﻨﻴﻚ ﻋﺎﺻﻤﺘﻰ
ﺑﻘﻰ ﻟﻰ ﺳﺆﺍﻝ
ﻛﻴﻒ ﻳﻜﻮﻥ ﺍﻟﺨﻴﺎﻝ
ﺇﺫﺍ ﻧﻮﻳﺖ ﺍﻟﺮﺣﺎﻝ
ﻟﺘﻜﻮﻧﻰ ﺣﺎﻛﻤﺘﻰ
ﺗﻤﺖ
ﺑﻘﻠﻢ ﻋﺎﺩﻝ ﻋﺒﺪﺍﻟﻐﻨﻲ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ